Harlingen – Bartele Boersma (27 jaar) is trots op het armoedebeleid in Harlingen. “Hoewel ik niet zoveel op heb met statistieken, blijkt nu al dat onze inzet effect heeft. We merken het, in de stad, en op straat. Harlingen heeft van oudsher een lager inkomen dan het gemiddelde, en is de werkloosheid hoger. Ik wil de komende twee jaar nog meer doen aan de schuldenproblematiek; ik weet uit ervaring wat het betekent, wanneer je plotseling schulden hebt.”
Bartele werd twee jaar geleden voor het eerst in de gemeenteraad verkozen. Vanzelfsprekend was er een periode van leren, luisteren en investeren, maar nu, halverwege de zittingsperiode, heeft hij zijn draai gevonden. Het raadslidmaatschap vraagt veel tijd. Bartele was een actief kaatser en voetbalde in het eerste van Harlingen, beiden sporten heeft hij moeten opgeven. “Het is echt meer dan één avond in de week hoor,” vertelt hij. “Als je in het eerste voetbalt, moet je echt veel trainen. Ik kon dat niet meer volhouden. Maar er komt veel voor terug.”
Net als in andere krimpgebieden trekken ook uit Friesland jongeren weg naar de grote stedelijke centra in het land. De noordelijke provincies proberen die ontwikkeling te stoppen, door jongeren kansen te bieden. Zo volgt Bartele Boersma nu een ’traineeship’ (een fulltime en betaald afwisselend leer en werk programma voor ’toptalent’) bij verschillende organisaties in de volkshuisvesting. Nu is werkzaam bij een woningbouwvereniging in het Drentse Westerbork, daarna volgt een periode van acht maanden bij een woningbouwstichting om vervolgens nog acht maanden bij een bouwbedrijf in Friesland.
We hebben hier, net als in Amsterdam te maken met speculanten
“Wonen en de omgevingswet, de Waddenzee en sport zitten in mijn takenpakket in de gemeenteraad,” vertelt Bartele. “We hebben hier, net als in Amsterdam ook te maken met speculanten die in de binnenstad panden opkopen, die opknippen en via Airbnb verhuren aan toeristen. Dat is natuurlijk niet de bedoeling en daar moet paal en perk aan worden gesteld. We zouden de woonvisie in deze maanden behandelen, maar door corona is dat stil gelegd.”
“In Harlingen”, vertelt Bartele, “heeft de coronacrisis naast allerlei beperkingen ook tot heel veel positieve initiatieven geleid. Natuurlijk heeft ons afdelingsbestuur direct alle leden benaderd, met de vraag of wij ergens hulp zouden kunnen bieden. Maar voor zover ik kan overzien wordt er in alle buurten en straten goed voor elkaar gezorgd. Dat doe ik ook, vanzelfsprekend”.
Maar wat nu, wanneer de coronacrisis zachtjes aan voorbij gaat en we aan de wederopbouw beginnen. Wat is dan jouw toekomstdroom?
Bartele Boersma: “Moet een toekomstdroom groots en meeslepend zijn? Moet het vergezichten tonen waar we ons aan kunnen verlekkeren? Ik denk het niet. Nederland kent 40.000 daklozen, mijn gemeente Harlingen groeien 250 kinderen op in armoede. Mijn toekomstdroom is simpel, doch ambitieus. Een Nederland waar dit niet mogelijk is”.
De huidige crisis laat zien dat op dat vlak hierin veel mensen al verder zijn dan de overheid.
De overheid van nu is vaak een boeman, een bureaucratisch gedrocht. Hoe meer problemen je hebt, hoe minder de overheid klaar staat. Uit de schulden is bijna niet te komen zonder dat het ten koste gaat van je (mentale) gezondheid. Een foutje en je kan jarenlang als fraudeur te boek staan. De huidige crisis laat zien dat op dat vlak hierin veel mensen al verder zijn dan de overheid. We staan voor elkaar klaar. Zeker in moeilijke tijden. Dan kijken we niet eerst of alle hokjes wel goed zijn ingevuld, maar slaan we gelijk de, nu spreekwoordelijke, arm om elkaar schouder. Cruciale beroepen blijken de motor van Nederland. Beroepen die veel betere beloning en waardering verdienen.
Een sterke overheid die opkomt voor de belangen van haar burgers, het publieke belang. Want de economie dient de mensen, niet andersom.
Een Nederland van de toekomst moet in mijn ogen een land zijn waar iedereen een vloer onder zijn voeten en een dak boven zijn hoofd heeft. Een sterke overheid die opkomt voor de belangen van haar burgers, het publieke belang. Want de economie dient de mensen, niet andersom. In Harlingen laten we dat zien met Nieuw Zuid. Een wijkcentrum waarin mensen weer een kans krijgen te bouwen aan hun leven, zonder dat er een rekenmachine naast wordt gehouden. Hier staat waardering voorop, en daarmee laten ze zien dat er geen effectievere manier is om mensen weer mee te laten doen dan tijd en aandacht. Het wijkcentrum is het voorbeeld dat een kleine ingreep echte positieve verandering teweeg kan brengen. Herman Tjeenk Willink zegt niet voor niets: “We moeten groter leren denken, en kleiner leren doen”.
“Eigenlijk is mijn toekomstdroom geen hogere wiskunde. Het vergt echter wel lef, visie en moed om als overheid de touwtjes weer in handen te pakken. Je macht gebruiken om het grote geld aan te pakken, internationale solidariteit te tonen en op basis van vertrouwen mensen weer echte zekerheid te bieden. Mijn toekomstdroom is dat de overheid de inwoners van dit land weer echt in haar hart sluit.”