Over mij
In 1972, ik was vijftien jaar oud, verliet ik Marokko. Mijn vader had in Nederland werk gevonden als gastarbeider, zo heette dat toen nog. Hij deed zwaar en vuil werk in de reinigingsindustrie bij bedrijven als Shell. Het was de tijd van Den Uyl. Mijn vader volgde de politiek op de voet en was een hartstochtelijk sociaaldemocraat. Hij zei tegen ons: ‘zorg dat je verder komt dan ik, ontwikkel jezelf en volg een opleiding’. Via het doorlopen van achtereenvolgens lts, mts, Sociale Academie en uiteindelijk Universiteit, heb ik dat advies opgevolgd. De verheffing in de praktijk.
In de jaren die volgden heb ik geprobeerd mijn steentje bij te dragen aan een rechtvaardige samenleving. Zo was ik naast mijn werk bij het ROC Midden Nederland, van 1998 tot 2006 gemeenteraadslid voor de PvdA in Utrecht. Ook vervulde ik maatschappelijke functies voor onder andere de vereniging Nederlandse Organisaties voor het Vrijwilligerswerk, was ik voorzitter van de Stichting Islam & Burgerschap en lid van het Nationaal Platform voor samenwerking tegen Racisme en Discriminatie. Tot aan mijn beëdiging als lid van de Eerste Kamer werkte ik als senior strategisch adviseur voor de korpsleiding van de politie. Op dit moment ben ik met name maatschappelijk actief op het gebied van integratie en als toezichthouder bij een Jeugdzorginstelling.
Mijn kennis, talenten en ervaring wil ik nu inzetten voor de Partij van de Arbeid fractie in de Eerste Kamer. Want in al die jaren is mijn drijfveer onveranderd: bijdragen aan rechtvaardige samenleving, waarin we naar elkaar omkijken en gelijke kansen hebben verder te komen. Een doel dat aan relevantie en noodzaak niet heeft ingeboet.